zondag 19 december 2010

Kip of muskuskalebas

Mijn vader was kippenslachter. En mijn opa ook. En ook ik heb kippen geslacht, als bijbaantje toen ik een jaar of vijftien was. Vol trots keek ik uit naar het plechtige moment op de vrijdagmiddag, als je de bruine loonzak kreeg. Mijn eerste zelfverdiende geld. En ja het werk was ranzig. En nu eet ik vegetarisch. Ben niet heel principieel. Ik bedoel, dieren eten ook dieren. Maar ergens, op een dag, zijn we toch een verkeerde weg ingeslagen met die bio-industrie: Enorme dierdichtheid (lees: hel voor dieren), ziektes, milieuvervuiling. Dus ik probeer gewoon vegetarisch te eten. Maar dat is niet eenvoudig:
Men neme 200 gram zwartoogbonen en een muskuskalebas..Vegetarische kookboeken met woorden als   pastinaak en elfenreuzel zouden verboden moeten worden. Dat krijg je helemaal niet bij de Dirk of de Appie, laat staan bij de Deen. Je moet er als vegetariër meteen een heksachtige geitenwollensokkenleefstijl op na houden en bereid zijn toverknollen te plukken achter de derde eik links bij volle maan! Alsof ik daar tijd voor heb.
Opa Willem Griez'n zou zich nu wel eens kunnen omdraaien in zijn graf bij het bericht dat kleinzoon geen kip meer eet. "Ja opa, maar jullie hebben de bio-industrie té efficient gemaakt opa, het zijn op medicijnen levende brokken waterig vlees. Dat is niet meer lekker of gezond." Daar zou hij meer van willen weten die opa Griez'n. Weet ik zeker. En dan zou ie toch wel even schrikken en zeggen: "Ooh. Das need mooi." Dus ik wil gewoon gewoon iets te vreten zonder vlees, maar wel lekker. En geen drie-en-half uur-gestoomde,bij vloed gepelde in-de-arachideolie-getrokken plantclitoris-met-schilfers en bataten, maar iets wat ik gewoon kan kopen in de supermarkt en dat dan in twintig minuten klaar maken. Zonder zweetdruppels.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten